ﺁﻗﺎ حمید ﻳﻚ ﻣﺎﺳﺖﺑﻨﺪﻯ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺍﻭ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﭘﻮﻝِ ﺁﺏِ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﺭﺍ ﺳﺮﻭﻗﺖ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﺗﺎ ﺁﺑﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺷﻴﺮﻫﺎ ﻣﻲﺭﻳﺰﺩ ﻭ ﻣﺎﺳﺖ ﻣﻰ ﺑﻨﺪﺩ ﺣﻼﻝ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺍﻭ ﻣﯿﮕﻮﻳﺪ : ﺁﺩﻡ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻚ ﻟﻘﻤﻪ ﻧﺎﻥ ﺣﻼﻝ ﺑﻪ ﺯﻥ ﻭ ﺑﭽﻪﺍﺵ ﺑﺪﻫﺪ ﺗﺎ ﻓﺮﺩﺍ ﻛﻪ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺭﻭﻯ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﻋﻤﺮﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ، ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺵ ﺑﺪ ﻭ ﺑﻴﺮﺍﻩ ﻧﺒﺎﺷﺪ .
ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻯ ﻣﺎ ﻛﺎﺭﻣﻨﺪ ﻳﻚ ﺷﺮﻛﺖ ﺍﺳﺖ .
ﺍﻭ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ : ﺗﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﺸﻮﻡ ﻛﻪ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺭﺟﻮﻉ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﺭﺍﺿﻲ ﺷﺪﻩ، ﺍﺯ ﺍﻭ ﺭﺷﻮﻩ ﻧﻤﻲﮔﻴﺮﻡ.
ﺁﺩﻡ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻧﺎﻥ ﺣﻼﻝ ﺑﺎﺷﺪ .
ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ : ﻣﻦ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺭﺟﻮﻉ ﺭﺍ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻗﺴﻢ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﻛﻪ ﺭﺍﺿﻲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺭﺷﻮﻩ ﻣﻲﮔﻴﺮﻡ !
ﻣﺪﯾﺮﻣﺎﻥ ﻳﻚ ﻏﺬﺍﺧﻮﺭﻯ ﺩﺍﺭﺩ .
ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺣﻮﺍﺳﺶ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻏﺬﺍﻯ ﺧﻮﺑﻰ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺪﻫﺪ .
ﺍﻭ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ : ﺩﺭ ﻏﺬﺍﺧﻮﺭﻯ ﻣﺎ ﺍﺯ ﮔﻮﺷﺖ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﭘﻴﺮ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﻲﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺫﺑﺢ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﻛﺮﻩ ﺍﻻﻍ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻮﺷﺘﺶ ﺗُﺮﺩ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻛﺒﺎﺑﺶ ﺧﻮﺏ ﺩﺭ ﻣﻲﺁﻳﺪ . ﺍﻭ ﺣﺘﻤﺎً ﭼﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺮﻩ ﺍﻻﻍﻫﺎ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﮔﺮ ﻧﻪ ﺁﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﺫﺑﺢ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ.
ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ : ﺍﺭﺯﺵ ﻳﻚ ﻟﻘﻤﻪ ﻧﺎﻥ ﺣﻼﻝ ﺍﺯ ﻫﻤﻪﻯ ﭘﻮﻝﻫﺎﻯ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺳﺖ !! ﺁﺩﻡ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﻼﻝ ﻭ ﺣﺮﻭﻡ ﻧﻜﻨﺪ .
ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ : ﺗﺎ ﭘﻮﻝ ﺁﺩﻡ ﺣﻼﻝ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺑﺮﻛﺖ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ. ﭘﻮﻝ ﺣﺮﺍﻡ ﺑﯿﺒﺮﻛﺖ ﺍﺳﺖ .
ﻭﺍﻳﻦ ﺣﻜﺎﻳﺖ ﺑﺮﺧﻰ ﻟﻘﻤﻪ ﻫﺎﻯ ﺣﻼﻝ ﺍﺳﺖ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: